Sonny (35) is tweeëntwintig jaar als hij met anderhalve kilo cocaïne in zijn buik op Schiphol wordt aangehouden. De Marechaussee had hem er zo uitgepikt, want Sonny vloog op een risicovlucht en had zich erg zenuwachtig gedragen. Het was een wanhoopsdaad geweest. Hij wilde met het geld wat hij met bolletjesslikken zou verdienen zijn leven weer op orde krijgen. Uiteindelijk heeft hij er twaalf maanden voor vastgezeten.
Sonny is een zachtaardige en gevoelige jongen. Op zijn vijfde emigreerde hij met zijn hele jonge moeder en kleine broertje naar Nederland. Zijn vader kende hij niet en die bleef achter in Suriname. In Nederland sliepen ze met z’n drieën op één matras in het huis van familie in de Bijlmer. Omdat het in huis altijd zo druk was, speelde Sonny veel buiten. Hij maakte makkelijk vriendjes en kon goed voetballen. Zijn moeder deed haar best werk te vinden en een eigen huis te krijgen.
In een aantal jaar tijd is kleine Sonny maar liefst drie keer van basisschool veranderd. Hij kon zich maar moeilijk concentreren op school. Elke keer moest hij wennen aan de nieuwe school, nieuwe kinderen en er was op deze scholen in en rond de Bijlmer altijd veel gedoe en onrust. Ook thuis, bij familie op dat kleine kamertje, rust hij maar slecht uit en is er weinig aandacht voor hem. Als hij naar de middelbare school gaat, pakt hij alle bijbaantjes die hij kan, is hij populair op straat vanwege zijn zachte karakter en zijn voetbalkunsten en heeft zijn moeder eindelijk een vaste baan, een nieuwe vriend en een eigen huis. Het gaat zo wat beter met Sonny.
Maar als hij ouder is, wordt hij steeds bewuster van wat er in zijn leven en woonomgeving allemaal gebeurt. Drugsdealers, prostitutie, gewapende overvallen, verslaafden in de portiek en veel geweld op straat. Hij is er geen onderdeel van, maar hij heeft er wel last van. Het verhard hem, hij is aan het overleven. Thuis wordt er niet over gevoel of emoties gesproken. Er is daar simpelweg geen ruimte voor. Zijn moeder, maar ook de rest van de familie is aan het overleven. Er is geldtekort, veel ruzie onderling en de stress is hoog. Op zijn achttiende wordt hij onder druk van zijn moeder voorgesteld aan zijn vader. Hij blijkt ook in Nederland te wonen en is een bekende drugsdealer in de stad. Ergens kijkt hij tegen de reputatie van zijn vader op. Zijn vader wil echter niks van hem weten en het contact is van korte duur.
Met wat geluk krijgt Sonny na de middelbare school zijn eigen studentenkamer. Voor het eerst in zijn leven heeft hij zijn eigen veilige ruimte, weg van de onveiligheid op straat, weg van de drukte en de stress thuis. Maar Sonny is verhard en uit balans. Het lijkt wel of hij geen raad weet met zichzelf. Drank, vrouwen en drugs zijn de afleiding om alles wat hij in zijn jonge leven al heeft meegemaakt te verdoven. Op school komt hij amper en zijn cijfers hollen achteruit. Op het moment dat zijn moeder de stress niet meer aankan en weer emigreert, wordt Sonny van school gestuurd en moet hij zijn veilige studentenkamer verlaten. Hij staat er helemaal alleen voor.
Hij slaapt op de bank bij vrienden en familie, is heel de dag op straat, slaapt regelmatig in het park en weet zich geen raad. Omdat hij geen eigen adres heeft, kan hij geen uitkering aanvragen. Het gaat niet goed met hem, maar zijn moeder informeren doet hij niet. Hij wil haar niet ongerust maken. Hij heeft het altijd zelf gedaan, dus dat gaat hem nu ook lukken. Met de bijbaantjes die hij heeft, verdient hij echter te weinig om een eigen huis te kunnen betalen. Hij is moe, gestrest, eenzaam en radeloos. Een bekende uit de buurt biedt hem een uitweg. Ondanks dat alles in hem schreeuwt dat hij het niet moet doen, ziet hij geen andere mogelijkheid meer. Dit zou zijn ticket out kunnen zijn….
Hoewel hij zich in de gevangenis ook onveilig, gestrest en eenzaam voelt, heeft hij wel tijd om over zijn leven na te denken. In zijn eentje in die cel ontwaakt in hem een vurig verlangen om het anders te gaan doen in zijn leven. Als hij uiteindelijk vrij komt, moet hij wennen aan de drukte in de stad en het gedoe met familie en oude vrienden. Maar hij wordt vanuit de gemeente geholpen aan een woonadres waar hij met anderen ex-gedetineerden onder begeleiding mag wonen en dat geeft rust. Hij heeft nu een eigen adres, krijgt een uitkering en vindt later betaald werk. Hij komt eindelijk wat meer tot zichzelf.
Via de gemeente wordt hij een jaar later gevraagd iets voor jongeren uit de wijk te doen. Sonny wordt straatcoach. Hij mag zijn verhaal delen met jongeren met als doel hen te behoeden voor de weg die hij belopen heeft. Dit werk past hem als een jas. Met zijn zachtaardige maar wel krachtige karakter weet hij veel jongeren te bereiken en te helpen het ‘goede pad’ te kiezen. Hij is één van hen, kent de straat als zijn broekzak en kent zelf de gevolgen als je je laat meeslepen in het criminele circuit.
________________________
Ik spreek hem als hij al jaren succesvol aan het werk is als straatcoach. Het gaat goed met Sonny. Hij heeft zijn eigen huis, een inkomen en is gezond. Maar toch is Sonny nog ergens uit balans. Hij heeft de neiging vreselijk boos te worden als er onrecht is of als hij niet gezien wordt. Ook qua liefdesrelatie wil het hem niet lukken. Hij heeft genoeg aandacht van vrouwen, maar hij wil dat gedoe allemaal niet meer. Elke keer heeft hij het idee zichzelf te verliezen als hij in een relatie stapt. Hij laat veel te veel over zich heenlopen.
Hoewel het veel beter met Sonny gaat, houdt een onbewust patroon hem nog vast om echt voluit te leven. Ergens staat hij nog steeds op overlevingsmodus terwijl dat niet meer nodig is. Al die jaren van onveiligheid, stress en eenzaamheid hebben hem heel waakzaam gemaakt. Zodra hij maar even het gevoel heeft dat er spelletjes gespeeld worden of iets niet klopt, klapt hij dicht en sluit hij zich volledig voor zijn emoties en gevoel af. Hij incasseert dan, laat over zich heenlopen, gaat over zijn eigen grenzen heen en als het hem dan bijna allemaal teveel wordt, slaat hij van zich af. Dat wil hij niet meer.
In de doorbraaksessie wordt hij zich heel bewust van dit patroon. Sonny is heel gevoelig en heeft dat gevoel altijd gebruikt om zichzelf te beschermen. Hij gebruikte het om zijn emoties en gevoelens te blokkeren op de zware momenten in zijn jeugd. Zo kon hij het hoofd bieden aan alles wat hem overkwam. Maar door dit in zijn volwassen leven te blijven doen, blokkeerde hij ook zijn gevoel wat hem een goede richting kon geven op momenten dat hij richting in zijn leven zocht. Hij negeerde zijn eigen innerlijke kompas en liet zich zo meeslepen met wat anderen tegen hem zeiden. Dit bracht hem uiteindelijk op de zwartste bladzijdes van zijn leven.
Zijn gevoel is loepzuiver, maar hij zet het in om zichzelf te beschermen en te blokkeren. Door dit te doen, krijgt hij uiteindelijk onbewust wat hij eigenlijk probeert te voorkomen: een hoop problemen. Hij mag volledig gaan vertrouwen op zijn gevoel. Niet om zichzelf te beschermen en emoties en gevoelens te blokkeren, maar juist om richting te vinden. Om zin en onzin, zuiver of onzuiver, oprecht of vals van elkaar te onderscheiden. En als hij dan voelt dat iets onzuiver is, moet hij zichzelf niet daartegen beschermen en zijn gevoel blokkeren, maar mag hij zelf open en zuiver blijven, voor zichzelf staan en keuzes maken die goed voor hem zijn. Zo zal hij stap voor stap zichzelf kunnen vinden en weer in zijn kracht kunnen komen. Niet met een gesloten, maar juist met een open hart.
Precies dát is wat hij de jongeren in de stad kan meegeven: kies niet voor de criminaliteit en verhard niet, maar blijf luisteren naar je eigen gevoel en doe wat werkelijk goed is voor jou. Vindt de richting in je leven niet bij anderen, maar vooral in jezelf. Ook al gebeuren er veel heftige dingen om je heen, ben je aan het overleven en zie je geen uitweg…. blijf in contact met jezelf en zie dat jij je omgeving en alles wat je overkomt niet bent. Je bent je eigen unieke ik en blijf dáár trouw aan. Altijd.
Michiel van der Pols - doorbraakcoach
Ik help mensen om weer volledig zichzelf en vrij te zijn. Ik help je te ontrafelen wie je werkelijk bent en wat jouw onbewuste overlevingsstrategie is. Door uiteindelijk te herinneren wie je werkelijk bent, kan je die strategie loslaten en weer ‘gewoon’ jezelf zijn. Wil je weten wat ik voor jou kan betekenen? Kijk dan eens op: www.doorbraakcoaching.com