In mijn coachsessies vraag ik vaak naar de liefdesrelaties die iemand heeft (gehad). Ik stel dan de vraag "waarom ben je nou met precies met hem of haar", “wat maakte het dat jullie samen kwamen” of “waarom hij of zij en niet iemand anders?” In de antwoorden op die vragen zit veel informatie. Het zegt iets over de innerlijke balans en hoe bewust iemand is van zichzelf en van de ander. De meeste mensen hebben trouwens moeite om die vraag te beantwoorden. Het kost dan moeite om terug te halen waarom je destijds samen een stel bent geworden. Soms krijg ik wel eens het gevoel dat de regel –eens een stel, altijd een stel– bij een hoop koppels van toepassing is. De relatie is een gewoonte, of negatiever uitgelegd, een moetje geworden. Dat vind ik zo’n trieste gedachte.
Als het moeite kost om tot een antwoord te komen, probeer ik mijn vraag te verduidelijken met een simpele tekening, waarbij ik liefdesrelaties beperk tot twee vormen. Hiermee generaliseer ik enorm, maar het helpt vaak om met uitersten te werken om een punt te maken…
1 – relaties met een hoofd – hoofd verbinding
Omdat beide partners geen oprechte verbinding hebben met zichzelf (zichzelf niet goed kennen – weinig zelfliefde hebben), hebben de partners elkaar in zekere zin nodig. Er is een wederzijdse afhankelijkheid, het is een voorwaardelijke liefde. Natuurlijk is er een aantrekkingskracht (geweest), is er plezier, lust en liefde, maar de ander echt zien voor wie hij of zij is, lukt niet. Je bent immers onvoldoende in contact met jezelf, laat staan met de ander. Zo kan het zijn dat je al jaren samen bent, maar toch op de diepe onderstroom vreemden voor elkaar bent. Zolang de ander geeft wat jij nodig hebt, kan het goed gaan. Maar als dat (onbewust) anders wordt, kan dat heel bedreigend zijn en veel emoties losmaken. Het lijkt wel alsof je elkaar bezit bent geweest. De ander is onbewust voor jou een voorwaarde geworden om gelukkig te zijn.
2 – relaties met een hart - hart verbinding
Beide partners staan ten eerste goed in verbinding met zichzelf. Er is voldoende zelfliefde en zelfkennis en daar is een ander niet voor nodig. Vanuit die verbinding met jezelf is er een oprechte verbinding met de ander. Je ziet de ander voor wie hij of zij werkelijk is. Je kijkt voorbij eventuele gedragingen en houdingen, want je hebt verbinding met elkaar op een dieper niveau. Je begrijpt jezelf en je begrijpt de ander en omdat er geen wederzijdse afhankelijkheid is, kan je elkaar volledig vrij en loslaten. De ander is een heerlijke bonus in je leven, er is sprake van onvoorwaardelijke liefde.
Helaas zijn er nog steeds veel relaties van de eerste variant. Ik zeg helaas, want hoe mooi is die tweede variant? Gelukkig worden veel mensen met relaties van de eerste variant toch oud en gelukkig met elkaar. Maar ergens zal er misschien toch onbewust een gemis ervaren worden. Dat gemis is overigens niet naar iets wat buiten jezelf ligt, maar juist naar iets wat in jezelf ligt. Je mist de oprechte verbinding met jezelf. Als een hoofd-hoofd relatie toch eindigt, kan dat hele nare dynamieken teweeg brengen. Er lag immers een afhankelijkheid van jouw geluk bij de ander. Als dat stopt, kan er een diep verdriet of een immense woede ontstaan. De ander heeft je in jouw beleving pijn gedaan. Maar het verdriet of die woede gaat veel dieper dan alleen om het einde van de relatie. Het zijn emoties die terug te leiden zijn naar een gekwetst innerlijk kind. De pijn of het verdriet als kind had je verstopt achter die afhankelijke liefde en komt nu in alle hevigheid weer naar boven. Och arme ex van jou. Die krijgt het nu allemaal te verduren….
Er is ook goed nieuws!
Deze enorme crisis die bij een dergelijke relatiebreuk ervaren wordt, kan ook leiden tot een prachtige innerlijke reis om het contact met jezelf te herstellen. Geen doorbraak, zonder crisis. De relatiecrisis kan een trigger zijn om eens goed in de spiegel te kijken en met jezelf aan de slag te gaan. Als die verbinding met jezelf uiteindelijk hersteld is, ben jij klaar voor een diepere liefdesrelatie zonder wederzijdse afhankelijkheid. Bij de mensen die toch hals over kop in een nieuwe relatie duikelen en niet in die spiegel hebben willen of kunnen kijken, is de kans groot dat dezelfde dynamiek van afhankelijkheid in de nieuwe relatie weer terugkomt. Er is dan relatiecrisis op relatiecrisis nodig om die innerlijke balans uiteindelijk wel te vinden (“ik val altijd op de verkeerde mannen….”). De les krijg je net zo vaak gepresenteerd totdat je hem leert…
Een relatie van de eerste variant (hoofd-hoofd) kan zeker uitbloeien tot een relatie met een hart-hart verbinding. Als één van de twee partners gedurende de relatie meer in contact komt met zichzelf en de innerlijke reis van het hoofd naar het hart maakt, kan dat een prachtige spiegel zijn voor de ander. De één kan meegroeien met de ander. En hoe mooi is het als je elkaar op dat diepere niveau weer ontmoet. Het kan echter ook een enorme bedreiging voor de ander zijn als één van de twee een innerlijke reis maakt. De veilige relatie waar de ander zo afhankelijk van is, verandert en dat geeft heel veel onzekerheid. Degene die de innerlijke reis maakt, lijkt opeens zo anders, terwijl diegene juist nu echt eindelijk zichzelf is. De ander is eindelijk degene die jij nooit hebt kunnen zien.
Met een dergelijke disbalans in de relatie kan het allerlei kanten opgaan. Een roerige periode zal het zeker dan tussen jullie zijn. Herstelt de balans zich in jullie relatie op een dieper niveau of rent één van de twee weg uit deze dynamiek? Wat de uitkomst ook is, zie het alsjeblieft als een kans om zelf te groeien. Loop niet voor je eigen pijn of verdriet weg en geef de ander niet overal de schuld van. Durf in die spiegel te kijken en ga met jezelf aan de slag. Dit is jouw kans voor innerlijke groei.
Michiel van der Pols
A soulmate isn’t someone who completes you.
No, a soulmate is someone who inspires you to complete yourself.
A soulmate is someone who loves you with so much conviction,
and so much heart, that it is nearly impossible to doubt
just how capable you are of becoming exactly
who you have always wanted to be.
(Bianca Sparacino – Vybe Source)