Spiritualiteit als luxeartikel van deze tijd
De reis naar binnen
De ontmoeting met mijn soulmate ruim drie jaar geleden raakte me op een diep zielsniveau. Als we bij elkaar zijn, lijkt het alsof we twee magneten zijn die met een onzichtbare kracht naar elkaar toe getrokken worden. Met onze hoofden konden we er destijds niet bij, maar onze zielen herkenden elkaar en dát voelden we. We waren als spiegels voor elkaar. Ik kon voorbij haar opgebouwde innerlijke muur kijken en zag haar ware ik. En zij kon dat bij mij. Zonder moeite was ik volledig mezelf bij haar en kon ik de Michiel zijn die ik helemaal verloren had.
Deze ontmoeting boorde de interesse in spiritualiteit bij mij aan. Ik was immers op zoek naar antwoorden. Wat was dit voor gevoel dat ik bij haar had? Waarom ben ik mezelf zo kwijt geraakt? Wie ben ik nou eigenlijk echt en waarom overkomt mij dit? Onbewust zette de ontmoeting met mijn soulmate een deur open die eerder in mijn leven dicht was gegaan. Met het verdiepen in spiritualiteit ging ik door die deur, maakte ik de reis naar binnen toe en hervond ik mezelf weer. Het bleek dé grote ommekeer in mijn leven. Ik werd wakker.
Tijd en energie voor spiritualiteit
Die interesse in spiritualiteit is onverminderd groot gebleven. Ik vind het mooi om erover te lezen, te praten, te horen en te schrijven. Ik leer er elke dag nog geweldig veel van. Die verdieping in spiritualiteit kost tijd, maar dat doe ik graag. Het gaat eigenlijk automatisch. Maar tijd is in dit leven nog wel eens schaars. Als het druk is op mijn werk of als mijn stiefkinderen thuis zijn, is er minder tijd en energie voor verdieping. Het is een soort golfbeweging. De ene keer ben ik juist heel erg bezig met die verdieping, maar de andere keer leef ik veel aardser en is er simpelweg weinig tijd en energie om me met spiritualiteit bezig te houden. Dat is overigens prima, want het is mooi in balans.
Afgelopen maand heb ik slecht geslapen. Een ontsteking in mijn schouder hield me wakker. Na een paar weken van gebroken nachten vlakte ik mentaal een beetje af. Ik had moeite met concentreren en lezen. Ook had ik steeds minder zin en energie voor verdieping. Het leek alsof er een dot watten in mijn hoofd zat die mij belemmerde om wat dieper te gaan. Ik leefde in een soort oppervlakkige modus. Pas nadat de ontsteking in mijn schouder weg was en ik weer beter sliep, kwam er weer ruimte voor diepgang. Naast tijd, is een gezond en uitgerust lichaam echt nodig om je te kunnen verdiepen.
Luxeartikelen van deze tijd
Bij een luxeartikel denk je al gauw aan parfum, sieraden of een dure auto. Maar in de huidige tijd zijn juist deze artikelen in overvloed voorradig en helemaal niet zo bijzonder. Eerder zijn voldoende tijd voor jezelf, ruimte, rust, een goede gezondheid, stilte en in de natuur zijn de luxeartikelen van deze tijd. Helaas lijken dit schaarse elementen, terwijl ze juist zo essentieel zijn om die reis naar binnen te maken en in contact te zijn met jezelf. Ga zelf maar na, die directeur die heel de dag afspraken heeft en zijn dag afsluit met een overdadig zakendiner neigt niet zo snel naar spirituele verdieping. Een alleenstaande moeder van drie kinderen heeft alle tijd en energie nodig om haar kinderen op te voeden en brood op de plank te krijgen. Ook zij zal niet snel de ruimte voelen voor spirituele verdieping. Laat staan mensen die van ziekenhuis naar ziekenhuis gaan of in een oorlogsgebied leven of onderdrukt worden of op de vlucht zijn. Het lijkt daarom dat spirituele verdieping alleen is weggelegd voor diegenen die helemaal veilig zijn, genoeg tijd, eten, drinken en weinig stress hebben. De huisvrouw of -man, de gepensioneerde of arbeidsongeschikte lijken de ideale doelgroep om zich wél spiritueel te kunnen verdiepen. Zij hebben immers de tijd en ruimte.
Na elke crisis volgt een doorbraak
Het is dan ook niet voor niets dan degenen die niet tot die schijnbaar ideale doelgroep behoren vaak pas bij een persoonlijke crisis de tijd en ruimte nemen om zich spiritueel te verdiepen. Een scheiding, een burn-out, een ernstige ziekte, een plotseling sterfgeval van een naaste of in mijn geval de ontmoeting met mijn soulmate zetten iemand even helemaal stil. En in die plotselinge stilte ontstaat er ruimte om naar binnen te gaan. Velen van ons moeten eerst vastlopen in het leven om gedwongen stil te staan en krijgen daardoor de tijd die reis naar binnen te kunnen maken.
Soms word je wat subtieler tot stilstand gebracht. Zelf reed ik eens in een flinke file. Omdat ik toen tijd had om weg te dromen, kreeg ik een mooie ingeving voor de volgende stap in mijn leven. Een collega brak onlangs haar been net nadat ze besloten had niet op vakantie te gaan, maar door te werken. Ze werd echter nu verplicht stilgezet, ze had die rust juist hard nodig. Het lijken pechgevallen, maar eigenlijk zijn het cadeautjes van het universum. Als je vast loopt in het leven, is dat feitelijk het grootste cadeau dat het universum je op dat moment kan geven. Je mag dan stil staan, want dat is nodig om in contact met jezelf te komen.
Geef jezelf vaker een écht cadeau
Wees lief voor jezelf. Natuurlijk, een nieuwe parfum is prettig, in een mooie auto rijden is heerlijk, maar geef jezelf eens wat vaker een luxeartikel voor de ziel: tijd, rust, ruimte en stilte. Maak regelmatig eens een lange wandeling, zet die televisie eens uit, praat met elkaar en verlies jezelf niet in oppervlakkige afleidingen. Ook al ben je die drukke directeur: gun dit jezelf. Je wordt er een gelukkiger mens, vader en directeur van. En ook al ben je een alleenstaande moeder en heb je voor je gevoel duizend ballen in de lucht om het huishouden te runnen, neem tijd en ruimte voor jezelf. Je wordt er een gelukkiger mens en moeder van. Wat er ook in je leven gebeurt, blijf in hemelsnaam in contact met jezelf. Je kan prima die drukke directeur zijn en toch in contact zijn met jezelf. Even stilstaan, gezond eten, wat meer slapen, niet alleen bezig zijn met je werk, mail of telefoon, het zijn wellicht geen grootse eye-openers. Maar het is essentieel om jezelf te kunnen blijven in die snelle en hectische wereld die veel van je vraagt. En als je dan toch door het universum even verplicht wordt stilgezet; pak dat cadeautje dan met beide handen aan en wees er dankbaar voor. Het leven immers gebeurt niet tegen je, maar juist voor je.
Michiel van der Pols