De mindf#ck

Robbert is vier jaar oud als zijn ouders slaande ruzie hebben. Zoals altijd heeft zijn vader weer veel te veel gedronken en valt hij uit naar de moeder van Robbert. Zijn vader is kwaad omdat Robbert tijdens het knutselen wat stukjes papier op de grond heeft laten vallen en zijn moeder dit niet opgeruimd heeft. Waar kleine Robbert bijstaat krijgt zijn moeder een paar flinke klappen. Als zijn dronken vader weg is, krijgt de kleine Robbert klappen van zijn moeder. Die is boos op hem omdat zij klappen heeft gekregen om iets wat Robbert verkeerd gedaan zou hebben.

Dit moment staat Robbert, 48 jaar oud tijdens de coachsessie, nog helder voor de geest. Dit voorbeeld is exemplarisch voor hoe het er vroeger in zijn jeugd aan toeging. Om zich te beschermen tegen dit huiselijk geweld heeft Robbert zich als kind onzichtbaar proberen te maken. Hij deed zijn best om niet gezien te worden en deed als kind alles wat van hem gevraagd werd. Hij was als de dood dat door zijn toedoen zijn moeder of hijzelf weer geslagen zou worden. Als er vroeger in huis spanningen waren, leek het wel of hij wegdroomde. In zijn gedachten was hij dan heel ergens anders, omdat het thuis veel te gewelddadig was. Hij wilde daar dan niet zijn en dissocieerde zich dan volledig.

DE OVERLEVINGSSTRATEGIE

Robbert gedraagt zich op jonge leeftijd dus al heel anders dan wie hij werkelijk is. Door alert te zijn op wat er om heen gebeurt, op zijn tenen te lopen, zichzelf onzichtbaar te maken en te doen wat de ander van hem vraagt, probeert hij te voorkomen dat hemzelf maar ook zijn moeder pijn wordt gedaan. Het is zijn overlevingsstrategie. Onbewust sluit hij zich volledig af van zijn binnenwereld en is hij hypergevoelig voor wat in zijn directe omgeving gebeurt.

In zijn volwassen leven past hij deze overlevingsstrategie nog steeds toe. Hij lijkt wel een kameleon. Op zijn werk, in zijn huwelijk en in de familie past hij zich telkens aan en negeert hij zijn eigen behoeftes en gevoelens. Onbewust maakt hij zichzelf onzichtbaar en laat hij een Robbert zien die goed opgaat in de dynamiek die er heerst. Als het spannend wordt, klapt hij dicht, zwijgt hij en droomt hij net als in zijn jeugd volledig weg. Daarnaast werkt Robbert altijd keihard en maakt hij lange werkdagen om alsmaar te laten zien dat hij wél deugt.

DE MINDFUCK

Langzaam maar zeker holt deze strategie hem helemaal uit. Hij komt in een burn-out terecht, zijn huwelijk komt in zwaar weer, hij heeft te weinig energie om zijn kinderen aandacht te geven en hij voelt zich diepongelukkig. Dat wat hij met zijn (onbewuste) overlevingsstrategie altijd heeft proberen te voorkomen, wordt uiteindelijk later in zijn leven werkelijkheid. Hij wilde als kind voorkomen dat hemzelf of anderen pijn werd gedaan, maar nu bevindt hij zich in een situatie waarbij hij zichzelf én anderen pijn doet. Zijn strategie was als kind wellicht succesvol, maar als volwassen kerel brengt zijn gedrag hem in de problemen. De afwijzing die hij als kind gevoeld heeft, is omgeslagen naar een afwijzing van zichzelf. Het gebrek aan liefde en aandacht die hij als kind gevoeld heeft, is omgeslagen naar een gebrek aan aandacht en liefde voor zichzelf. Door zich anders te gedragen dan wie hij werkelijk is, voorkomt hij geen problemen, maar veroorzaakt hij ze juist. Dat is de mindfuck.

DE KLAP IN HET GEZICHT

Het is de rode draad van alle coachgesprekken die ik heb. Mensen die de overlevingsstrategie als kind onbewust nog steeds toepassen in hun volwassen leven, krijgen uiteindelijk wat ze als kind juist probeerde te voorkomen. Kinderen die altijd op school en met sporten keihard hun best deden om maar erkenning te krijgen, belanden later in het leven juist uitgeblust thuis. Kinderen die voor hun ouders zorgen om maar aandacht te krijgen, zorgen later in hun leven juist niet goed voor zichzelf. Kinderen die leren om gevoelens en emoties niet te uiten om maar niet ‘zwak’ gevonden te worden, lopen als volwassenen juist vast omdat ze hun gevoelswereld hebben genegeerd. De overlevingsstrategie als kind, slaat je indien je dat als volwassene niet veranderd hebt uiteindelijk vol in het gezicht.

Zie die klap in het gezicht dan alsjeblieft als wake-up call. Wordt wakker voor je eigen gedrag. Je hebt jezelf zo goed verstopt, dat je niet meer weet wie jijzelf bent en wat goed is voor jou. Die burn-out, de relatiecrisis, het vreemdgaan, dat ongelukkige gevoel zijn allemaal signalen dat je jeZelf teveel verstopt hebt. Die strategie werkt niet meer. Sterker nog, het werkt zelfs tegen je! Doorzie je eigen toneelspel. Laat de rollen die je zo krampachtig speelt vallen en wees jezelf. Wees authentiek. Durf jezelf volledig te laten zien – met alle emoties en gevoelens - en vertrouw erop dat als jij jezelf bent, je daarop de mensen en situaties aantrekt die wel goed voor je zijn.

VERLAAT DE COMFORTZONE

Als je jarenlang zo intensief je veiligheid (en daarmee comfort) gevonden hebt in je overlevingsstrategie, is het spannend om die strategie los te laten. Hoewel Robbert nu een grote volwassen vent is die zelf vader is van twee grote pubers, is die kleine Robbert van vier jaar die zijn moeder geslagen ziet worden om iets wat hij gedaan heeft, ook nog onderdeel van hem. Met het doorbreken van de strategie zichzelf onzichtbaar te maken, voelt hij dus die angst van die kleine Robbert weer. De angst die hij voelt gaat dus niet over de situatie van NU, maar over de situatie van TOEN. Door te zien, te begrijpen en te doorvoelen dat die kleine Robbert een prachtige jongen is die er helemaal niks aan kon doen dat zijn ouders zo met hem omgingen, verandert ook het gevoel naar die kleine jongen toe. Hij voelt dan geen afwijzing meer, maar compassie. Dat is dus compassie voor zichzelf, waarmee de angst om eindelijk nu wel zichzelf te zijn wordt verzacht en hij kan doen wat goed is voor hem.

HET PATROON DOORBROKEN

Door weer volledig zichzelf te zijn, doorbreekt hij dus zijn eigen mindfuck. Juist door weer volledig zichzelf te zijn, zorgt hij nu goed voor zichzelf en voor de mensen waarvan hij houdt. Daarmee doorbreekt hij niet alleen het patroon voor zichzelf, maar voor de hele bloedlijn. Hij is zo een prachtige spiegel voor zijn eigen kinderen. Met het trouw zijn aan zichzelf laat hij zijn kinderen zien dat zij ook trouw mogen zijn aan henzelf. En zijn kinderen geven deze waardevolle levensles weer door aan hun kinderen…. Zo heeft hij dus het patroon voor zichzelf en de mensen waarvan hij houdt doorbroken.

Naam en een aantal feiten zijn omwille van de privacy veranderd.

Michiel van der Pols - doorbraakcoach

Ik help mensen om weer volledig zichzelf te zijn. Al in één coachsessie kan jij voor jezelf doorzien wat Robbert heeft doorzien. Ik help je te ontrafelen wie je werkelijk bent en wat jouw onbewuste strategie is. Door uiteindelijk te herinneren wie je werkelijk bent, kan je die strategie loslaten en weer ‘gewoon’ jezelf zijn. Wil je weten wat ik voor jou kan betekenen? Kijk dan eens op: www.doorbraakcoaching.com