Vijfentwintig jaar heb ik bij de Nederlandse overheid gewerkt. De eerste helft van die periode was ik officier bij het Korps Mariniers en de tweede helft werkte ik bij de gemeente Rotterdam aan het verbeteren van de veiligheid in de hardnekkigste probleemwijken. Ik heb twee lange periodes gewerkt in een systeem waar ik uiteindelijk in vast liep. Ik liep vast, omdat ik me niet thuis voelde in de wereld die bol staat van de “oude” energie. Ik verlangde naar een omgeving waar ik volledig en oprecht mezelf kon zijn. Het was mijn patroon om me teveel aan te passen aan de omgeving waarin ik opgroeide en werkte. Al die jaren bij de overheid had ik me aangepast aan het oude systeem en uiteindelijk ging dat niet meer. Ik was ver verwijderd van mijn eigen kern. Het keurslijf begon te knellen en het was tijd om mezelf te ontdekken. Nu ben ik actief als doorbraakcoach en help ik anderen het contact met zichzelf te herstellen. Ik help anderen met het proces waar ik zelf doorheen ben gegaan. In die zin zie ik mezelf als Lichtwerker. Daar waar ik zelf eerst door het donker ben gegaan, kan ik de ervaringen van dit proces gebruiken om het licht door te geven aan anderen.
VERTREKKEN OF BLIJVEN?
Toen ik bij het Korps Mariniers vastliep en me op een volgende stap beraamde, had ik twee keuzes: ik vertrek óf ik blijf en ga mijn best doen het systeem te veranderen. Ik besloot te vertrekken. Dat voelde als de juiste keuze, omdat ik me realiseerde dat zo’n groot systeem veranderen als individu vrijwel onmogelijk is. Maar ik had ook het gevoel dat ik voor de makkelijke weg had gekozen. Het was moeilijker geweest te blijven en in het systeem mijn bijdrage te leveren aan een verandering. Bij de gemeente Rotterdam heb ik het langer volgehouden. Ook daar liep ik op een gegeven moment vast, maar heb ik nog een aantal jaar geprobeerd het systeem wél te veranderen. Het bleek tevergeefs. Het kostte me ontzettend veel energie en tijd, terwijl het resultaat echt minimaal was. Het kostte me zóveel energie, dat ik uiteindelijk ook besloot te vertrekken. Ik kon niet meer. Hoewel het voor mij de juiste keuze was om weg te gaan bij de gemeente Rotterdam, voelde het wederom alsof ik de makkelijke weg had genomen. Had ik niet moeten blijven om van binnenuit bij te dragen aan een verandering van het systeem? Ik had het gevoel dat de werkelijkheid op straat en de werkelijkheid van de gemiddelde ambtenaar mijlenver uit elkaar stonden met veel problemen tot gevolg. Het gemeentelijke apparaat had naar mijn idee onvoldoende antwoord op de hulpvraag van de maatschappij. Ik vond maar weinig aansluiting bij mijn collega’s en voelde me in deze grote organisatie eenzaam. Ik mistte de passie, bezieling en gedrevenheid. Vooral toen ik zelf door een ontwakingsproces was gegaan, werd die kloof tussen mij en veel collega’s alleen maar groter.
WAKKERE MENSEN AAN DE TOP
In mijn coachsessies zie eenzelfde patroon. Mensen die wakker worden en de verbinding met zichzelf herstellen, verlaten vaak de “kooi” van hun werkgever. Die jas past simpelweg niet meer. Hoewel dat voor het individu vaak een geweldige persoonlijke overwinning is, is het eigenlijk jammer dat een “wakkere” werknemer uit zo’n systeem vertrekt. Want hoe mooi is het als er in het oude systeem steeds meer mensen komen te werken die in contact staan met hun kern, nieuwe energie toevoegen en bijdragen aan een positieve verandering? Kan je je voorstellen als een directeur van een bank, een farmaceutische fabriek of een ander miljardenbedrijf wakker wordt en vanuit zijn hart zijn werk gaat doen? Of een minister, een Burgemeester of een Generaal? Dan kunnen er echt grote veranderingen plaatsvinden.
De huidige werkwijze van bijvoorbeeld de farmaceutische industrie is vaak niet zuiver. Het is een collectief van mensen die nog niet wakker zijn en daarmee een oud systeem in stand houden waar geld verdienen (macht, status, aanzien, etc.) als hoogste doel wordt gezien. Het is gebaseerd op de oude energie. De topfunctionarissen van deze organisaties zijn ook op basis van deze oude energie op hun plek gekomen. Hetzelfde kan je zeggen van het bankwezen, het onderwijssysteem, etc. Het zijn de grote pilaren waar onze maatschappij op gebouwd is en die één voor één zullen omvallen als wij als mensheid meer bewust worden - in een hogere trilling komen. Het is een mondiale beweging die heel langzaam gaat, maar wat wel gaat gebeuren. Het is een verandering die al geschreven staat. Die oude systemen gaan vallen, omdat het individu wat in die systemen werkt verandert/ wakker wordt. Want let op: die systemen zijn geen aparte entiteiten. Het zijn groepen mensen, zoals jij en ik. Wij zijn zelf die systemen. Sterker nog, grote kans dat wij als Lichtwerkers hier zelf ook jaren in hebben gefunctioneerd.
COMPLOTTHEORIEEN
Er gaan veel complottheorieën rond over deze oude systemen. Vooral bij Lichtwerkers gaan deze complottheorieën als warme broodjes over de toonbank. Mensen die wakker zijn geworden, claimen de dubieuze spelletjes van de oude systemen door te hebben. Het Corona-virus zou misschien wel met opzet ontwikkeld en verspreid zijn zodat de farmacie geld kan verdienen aan een nieuw vaccin. Er zou een elite in de wereld zijn die veel geld bezit en zo overheden in zijn macht heeft. Overheden worden beschuldigd een angstcultuur in stand te houden, we vergiftigen onze kinderen met vaccinaties, er bestaan theorieën over Chemtrails en de overheid verzwijgt het contact met buitenaards leven. etc. Het lijkt dan net alsof we als simpele burgers slachtoffer zijn van een groot en onbereikbaar systeem dat alleen maar tot doel heeft mensen te onderdrukken, geld te verdienen, etc. Ik heb zelf vijfentwintig jaar bij de overheid gewerkt en weet wel beter. Het is niet zoals de complottheorieën beweren. Wel werken bij de overheid ook weinig wakkere mensen en dat is misschien wat je ervaart. Dáár valt dus nog een hoop werk voor Lichtwerkers te doen.
Als je meegaat in deze complottheorieën en dit actief uitdraagt, besef je dan dat je meedoet met het in stand houden van een angstcultuur. Complottheorieën staan bol van achterdocht, wantrouwen en veroordeling. Dan doe je dus precies waar je de grote systemen van beschuldigt. Angst met angst bestrijden. Dat is wat mij betreft niet de juiste manier van bewustwording creëren. Je creëert zo juist een grotere kloof. Wij tegen zij. Laten we in hemelsnaam altijd liefdevol blijven. Blijf in die hoge trilling. Juist wij! Wat mij betreft kan je dezelfde dynamiek doortrekken naar het eten van vlees, de bio-industrie, drinken van alcohol, gebruiken van drugs, rijden van oude dieselauto’s, etc. etc. Pas op dat je als Lichtwerker niet met het corrigerende vingertje zwaait.
DE OPGAVE VAN DE LICHTWERKERS
Wat kan je dan wel als Lichtwerker doen? Realiseer je tenminste dat je een onderdeel bent van de maatschappij. Lichtwerkers staan er niet los van. Hoe verleidelijk het ook is om je van de maatschappij af te zonderen, realiseer je dat je daarmee je bijdrage aan een liefdevollere maatschappij én je eigen groei beperkt. Ook Lichtwerkers hebben de neiging eilandjes te creëren in plaats van bruggen te slaan. Ook Lichtwerkers hebben de behoefte zich lekker veilig en comfortabel te omringen met gelijkgestemden, het zijn net mensen….
Als leidinggevende bij het Korps Mariniers heb ik geleerd dat ik een echte verbinding met mijn eenheid kreeg als ik als leider voorop ging, met de poten in de klei stond en me op een gelijkwaardig niveau begaf. Ik deed wat de mannen deden en meer. We deden alles samen – samen afzien, samen zwoegen – samen strijden – samen zweten – samen bloeden en samen ontspannen. Alleen op die manier was ik in staat in verbinding met de groep te zijn en leiding te geven. Ik stond niet boven de eenheid, ik was er onderdeel van. Hetzelfde deed ik bij de gemeente Rotterdam. Om de veiligheid in de stad te verbeteren, moest ik weten hoe die stad functioneerde. Om te snappen wat die werkelijkheid was, moest ik er onderdeel van zijn. Daarom werkte ik niet hoog en droog in het stadhuis, maar werkte ik midden in die probleemwijken. Daar waar het gebeurt. Pas als je de straat hoort, ziet, voelt, proeft en ruikt, snap je wat er moet gebeuren om het te verbeteren. Ik stond niet veraf van de straat, ik was er juist elke dag, ik was er onderdeel van. Hetzelfde geldt voor het werk van de Lichtwerkers. Probeer een manier te vinden om bruggen te slaan tussen jezelf en de rest van de maatschappij. Zonder jezelf niet af. Kom van dat meditatiekussen af en maak verbinding met de werkelijkheid. Wees onderdeel van die maatschappij, wees daar waar het licht mag gaan schijnen, sta met je poten in de klei en zit niet teveel met je hoofd in de wolken.
PIONIERSWERK
We zijn pioniers en dat is geen eenvoudige taak. Pioniers krijgen vaak weerstand, omdat ze de maatschappij voorgaan in verandering. Mensen hebben doorgaans veel moeite met verandering en reageren vanuit angst hierop. Vroeger werd je ervoor op de brandstapel gezet. Je kan dus een hoop reacties krijgen als jij als Lichtwerker je kop boven het maaiveld uitsteekt. Het is de dynamiek zoals die altijd al op deze duale planeet is geweest. Maar die pioniers zijn hard nodig om verandering te realiseren. Het is bijzonder, maar soms ondankbaar werk. We hebben zelf vaak een complexe weg moeten afleggen om uiteindelijk Lichtwerker te worden. Veel Lichtwerkers zijn eerst zelf door het donker gegaan om uiteindelijk het licht te kunnen doorgeven. We zijn ervaringsdeskundigen. We hebben dat donker ervaren in onze jeugd, in relaties en/of op ons werk. Juist op die terreinen kunnen we dus als ervaringsdeskundige ons licht laten schijnen. Vanwege mijn achtergrond krijg ik veel defensie-, gemeente- en politieambtenaren in mijn coachpraktijk. Ik spreek hun taal, weet in welke wereld ze werken en wat daar de dynamiek is. Hoewel ik zelf geen onderdeel meer ben van de Nederlandse overheid, kan ik op déze manier wel bijdragen. Uiteindelijk heb ik mijn plek gevonden. Ik sta nog steeds met de poten in de klei, maar dan in een rol die me beter past en waarbij ik van meer invloed kan zijn. In eerste instantie vond ik het erg moeilijk om de “echte” Michiel in deze overheidswereld te laten zien. Ik moest me echt ontdoen van mijn oude rol die altijd zo vertrouwd en veilig voelde. De drempel om juist in deze wereld actief te zijn als Lichtwerker was enorm groot. Maar nu die drempel genomen is, kan ik op mijn manier toch helpen nieuwe energie toe te voegen aan een oud systeem en bijdragen aan een positieve verandering.
WE ZIJN ALLEMAAL LEERLING
Als Lichtwerker ben je misschien op sommige terreinen een leraar, maar we blijven allemaal een leerling van het leven. We blijven altijd leren, hoe bewust we ook zijn. Juist op de plek waar je eigen weerstand op het lichtwerk het grootst is, zit ook de grootste kans op persoonlijke groei. Daar waar je in het verleden zelf tegenaan bent gelopen, kan jij als ervaringsdeskundige een positieve bijdrage leveren. Transformeer het donker in licht vooral op die plek waar jezelf vastgelopen bent. Daar is je impact en je eigen persoonlijke groei het grootst. Waarom niet overwegen juist te solliciteren voor een baan in de farmacie, het bankwezen, defensie, het onderwijs, de politiek, de overheid, etc. Zo kan je een verandering creëren van binnenuit die systemen. Dat is misschien wel de moeilijkste, maar wel de effectiefste manier. In de omgang met de maatschappelijke weerstand, met je kop boven het maaiveld uitstekend en met de poten in de klei….daar zit onze mogelijkheid tot spirituele groei. Precies daar waar je als Lichtwerker uit je comfortzone gaat. Zoek in ieder geval naar jouw manier om de brug te slaan met die werelden. We mogen van het lichtwerkerseiland afkomen. We moeten ons werk daar doen waar het dat het hardste nodig is. Niet op afstand, maar als onderdeel van. Laten we in hemelsnaam voorkomen dat we spreken in ‘wij en zij’. Er is immers alleen maar wij.
Michiel van der Pols
