De afgelopen drie jaar heb ik me in veel spirituele stromingen en leraren verdiept. Alles vond ik interessant. Er is zoveel te lezen, zien en horen! Maar hoe langer ik me in deze eindeloze materie verdiepte, hoe meer ik ontdekte welke lessen en inzichten mij echt raakten. Mijn interesse vernauwde zich langzamerhand naar de lessen en inzichten die me hielpen de weg naar binnen te maken. Het leven uit mijn hoofd, maakte langzaam plaats voor leven vanuit mijn hart. Het ego-denken, maakte plaats voor hart-denken. Steeds meer voelde ik dat ik in balans kwam. Juist die mensen die deze verandering eerder hadden doorgemaakt, waren de inspiratiebron voor mij. Niet die spirituele leraar of goeroe die geroemd worden door tienduizenden mensen, maar de ‘gewone’ man of vrouw die door een eigen crisis in het leven wakker is geworden en op zoek is gegaan naar antwoorden. Juist die inzichten en verhalen hielpen mij ook de weg naar binnen te maken.
ANDEREN GUNNEN
Toen ik wat stappen had gezet op de weg naar binnen, voelde ik zelf al snel de behoefte om mijn eigen lessen en inzichten met anderen te delen. Niet om de spirituele leraar of goeroe uit te hangen, maar gewoon om anderen te inspireren hetzelfde te doen. Ik gunde anderen het geluk en de verzachting van het leven uit je hart, want het had mij ook zoveel gebracht. Ik ging op zoek naar mijn manier om mijn inzichten te delen. Het werd een combinatie van blogs en coaching. Met blogs bereik ik wat meer mensen, maar met coaching kan ik 1-op-1 veel meer de diepte in. Voor mij een prachtige combinatie.
DE RODE DRAAD
Het niet-leven vanuit het hart is wel de grootste rode draad die tijdens mijn coachgesprekken naar voren komt. Veel mensen leven niet het leven dat bij hun ware-ik past. Ze leven een leven vanuit hun hoofd, doen wat zij denken wat van hen verwacht wordt, doen zogenaamd zoals het hoort en negeren de roep van het hart. Die roep van het hart wordt uiteindelijk steeds sterker en hoe langer die roep genegeerd wordt, hoe meer problemen dit uiteindelijk geeft. Mensen komen in een burn-out, krijgen lichamelijke klachten, lopen vast en zijn doodongelukkig. In de coachgesprekken maak ik de mensen bewust van de schadelijke patronen en dynamieken waarin ze leven. Mijn theorie is dat als mensen zelf bewust worden van deze schadelijke manier van leven, zij zelf ook snappen dat dit anders kan. Door deze bewustwording maken zij zelf de ommekeer om meer naar het hart te luisteren. Onbewust hebben zij de roep van hun hart allang gehoord, maar doordat ze nu bewust worden dat negeren van deze roep hen zo ongelukkig maakt, opent dit de weg naar binnen. Niet omdat ik zeg dat ze dit moeten doen, maar omdat ze het zelf zo goed snappen en het anders willen. Dat is de ware doorbraak.
OVERGAVE EN VERTROUWEN
Zolang je echt naar de roep van je hart luistert, mag je erop vertrouwen dat dit het juiste voor je is. Steevast adviseer ik tijdens de coachgesprekken dat je dus vertrouwen mag hebben in deze roep en dat je je mag overgeven aan hetgeen dan gebeurt. Hoe spannend en onwennig dit vaak ook is. Want als je niet gewend bent om naar je hart te luisteren, is het niet makkelijk om uit die diepgeslepen patronen te stappen. Hoe schadelijk die patronen ook voor je waren. Het gaf je toch een zeker gevoel van veiligheid en controle. Dat loslaten en naar je hart luisteren, is dus niet altijd makkelijk, maar wel dé manier om het leven te leiden wat echt bij je past. Je zal echt ‘beloond’ worden.
DE VALKUIL
Als je jaren in zo’n schadelijk patroon hebt geleefd, zal dat als een valkuil zijn die nog een hele tijd, misschien wel de rest van je leven, gevaarlijk voor je is. De kans dat je er nog eens een keer intrapt, is altijd aanwezig. Dit geeft niet, want zolang je er bewust van bent dat je in je valkuil getrapt bent, heb je ook de mogelijkheid om er weer uit te stappen. Jij hebt zelf die sleutel in handen.
PRACTICE WHAT YOU PREACH
Ondanks dat ik zelf zo geleerd heb dat ik vertrouwen mag hebben in de roep van mijn hart, ben ik recent nog even in mijn eigen valkuil gestapt. Mijn huis stond lang te koop en ondanks dat de huizenmarkt weer aan het herstellen was, merkte ik dat niet in de verkoop. Kijkers kwamen en gingen weer. Elke keer weer het huis schoonmaken, de tuin onderhouden en verse bloemen neerzetten. Elke keer met de hoop dat het huis nu wel verkocht zou worden. Met open dagen leidde ik hele enthousiaste kijkers rond, maar steeds weer zaten er niet die mensen bij die het huis wilden kopen. En zo ging dat twee jaar lang. Gedurende dit hele verkoopproces bleef ik vertrouwen houden dat het uiteindelijk wel goed zou komen. De nieuwe bewoners waren er al, maar het was blijkbaar de tijd nog niet dat ze mijn huis vonden. Ik voelde dat ik via het huis nog een les te leren had, maar ik kon niet zien welke les dit was. Zo werkt dat. Je ziet je les natuurlijk pas zodra je hem geleerd hebt… Ondanks dat ik zo vaak teleurgesteld werd dat het huis telkens maar niet verkocht werd, bleef ik positief en vol vertrouwen. Ik voelde gewoon dat het goed zou komen en gaf me over aan mijn pad. Het was echt het enige wat ik kon doen. Het maakte dat ik ontspannen in het proces bleef zitten en me niet onnodig ging zitten opvreten. Ik was er trots op dat ik me zo voelde.
Uiteindelijk werd er een bod op het huis gedaan. Het bedrag was veel te laag, maar na een lang onderhandelingsproces ben ik uiteindelijk toch akkoord gegaan. Ondanks dat ik niet blij was met dit te lage bedrag, voelde het wel als het juiste om akkoord te gaan.
Maar toen ik ging rekenen wat de uiteindelijke onderwaarde zou worden en moest puzzelen om dit geld op tafel te krijgen, schoot ik toch in een lichte paniek. Hoe moet ik dit betalen? Hoelang ben ik straks bezig om de onderwaarde af te betalen? Krijg ik eigenlijk wel een lening? Wat als ik een nieuw huis wil kopen, kan dat dan nog wel? Krijg ik nog wel een hypotheek? Het heeft me een dag beziggehouden. Ik had er een enorm rotgevoel bij. Ik maakte me druk om iets wat helemaal nog niet was. De volgende morgen ontspande ik weer. Waar maak ik me toch druk om? Ik heb toch de hele tijd mijn hart gevolgd? Dan mag ik dus nu ook vertrouwen hebben dat dit het juiste is. Het was mijn ego die de boventoon voerde en daardoor schoot ik een lichte paniek. Mooi om dit spel tussen ego en hart bij mezelf te kunnen zien. Ik was in een ego-valkuil gestapt.
ALLES GEBEURT MET EEN REDEN
Mijn huis werd verkocht, met het geld kwam het goed en ik had me druk gemaakt om niks. Pas nadat mijn huis verkocht was, kon ik zien welke lessen het huis me nog geleerd had. Het had me geleerd vertrouwen te hebben in mijn pad. De stagnerende verkoop van het huis had me daarnaast ook in een bijzondere dynamiek gebracht met mijn ex. Deze dynamiek heb ik nodig gehad om nog een andere les te leren. Omdat er anderen mee gemoeid zijn, houd ik die les voor mezelf. Maar pas ná de verkoop kon ik zien dat de stagnerende verkoop nodig was om deze specifieke lessen te leren. Hoewel ik die stagnerende verkoop echt niet leuk vond, ben ik er nu wel dankbaar voor. Dankbaar voor de lessen die ik eruit heb mogen leren. Ik heb het nodig gehad. Als je je hart volgt, zal je het levenspad belopen dat het beste voor je is. Dat betekent niet dat alles je voor de wind zal gaan. Je zal in valkuilen stappen. Maar je stapt er ook weer uit. Sterker en wijzer.