Al jaren heb ik een kinderwens. Het heeft me altijd fantastisch geleken om vader te worden. Ik wilde het graag ervaren hoe het is om een stukje van mezelf in een kind te zien en om een kind te mogen begeleiden naar het volwassen worden. Maar het leek in dit leven simpelweg niet de bedoeling dat ik vader zou worden. Die deur naar het vaderschap bleef dicht.
Samen met mijn eerste vriendin woonde ik in Leiden, maar daar konden we met onze starterssalarissen geen geschikt huis vinden voor onze wens tot gezinsuitbreiding. De tweekamerflat in Leiden was echt te klein. In Gouda vonden we wel een geschikt huis. Het voldeed aan al onze wensen om een gezin te kunnen starten. Maar vijf weken voordat we de sleutel van dit huis zouden krijgen, verbrak zij plotseling onze relatie. Onverwachts woonde ik uiteindelijk alleen in een huis waar ik eigenlijk vader had willen worden. Om over dat verdriet en die eenzaamheid heen te komen, stortte ik me op het vrijgezellenleven. Ik werkte hard, had veel dates en maakte zoveel mogelijk plezier. Na twee jaar was daar de lol wel vanaf en kreeg ik een relatie met een vrouw waarbij ik het fijn en rustig had. Hoewel zij met veel plezier met kinderen werkte, wilde ze zelf geen kinderen. Dat was voor haar heel duidelijk, ze had geen kinderwens. Het was niet de reden voor onze breuk, maar het was wel typisch voor onze relatie: we hadden heel weinig overeenkomsten. We verschilden teveel.
Uiteindelijk kreeg ik kort daarna een relatie met een vrouw die een heel stuk ouder was dan ik. Gezien haar leeftijd begonnen we al snel in onze relatie met het proberen zwanger te worden, anders zou ze misschien geen kinderen meer kunnen krijgen. We hadden zelfs al de eerste stappen in het ziekenhuis gezet omdat ze op de natuurlijke manier uiteindelijk niet zwanger werd. Al vroeg in dat traject verbrak ik onze relatie. Ik mistte de diepe verbinding en voelde dat onze relatie geen toekomst had. Vervolgens kreeg ik een andere relatie met de vrouw waarmee ik later zou trouwen. Om medische redenen kon zij niet op de natuurlijke wijze zwanger worden en kwamen we in een IVF-traject terecht. We hebben het hele circus doorlopen en alles eraan geprobeerd om zwanger te worden. Maar niets hielp en ik was erg verdrietig dat ik ongewild kinderloos was en bleef. Ik was er echt kapot van en moest mentaal schakelen, omdat ik mezelf in dit leven echt als vader had gezien. Bijzonder was dat op meerdere momenten in mijn leven door meerdere paragnosten en handenlezers voorspeld werd dat ik een dochter zou krijgen. Maar ja, dat bleek allemaal dus onzin te zijn, want mijn vrouw en ik stopte met het IVF traject, het ging niet meer gebeuren.
Een heel aantal jaar later ben ik Linda ben tegengekomen. Deze ontmoeting maakte me wakker. We hadden direct een verbinding op diep niveau en heel mijn leven stond op z'n kop. Ik was mezelf helemaal kwijt geraakt in al die relaties en nu kwam ik iemand tegen waarmee het vanaf het eerste moment gelijk goed was. Na een complex, verwarrend en transformatief jaar ben ik uiteindelijk gescheiden van mijn vrouw en ging ik op zoek naar mezelf. Ik wilde begrijpen waarom mijn leven was gelopen zoals die is gelopen. Ik ging aan de slag met mijn patronen, omdat ik na al die relaties (eindelijk) doorhad dat ik wat te veranderen had. Ik was blind geweest voor mijn eigen gedrag.
Ik had al een periode van rouw gehad om mijn ongewilde kinderloosheid en durfde er met Linda niet eens meer aan te denken dat ik toch nog vader zou kunnen worden. Ik had het al geaccepteerd dat het in dit leven niet meer zou lukken. Het was voor mij eigenlijk een gesloten boek. De voorspellingen bleven zich overigens herhalen. In de zoektocht naar mezelf heb ik veel spirituele hulplijnen gebruikt. In vrijwel elk consult met een paragnost werd voorspeld dat ik vader zou worden van een dochter, terwijl Linda en ik nog niet eens bezig waren om zwanger te worden. We waren veel te druk met onze eigen processen en het was voor ons nog helemaal geen tijd om samen een kind te krijgen. We hadden de tijd en energie voor onze eigen zoektocht nodig en die tijd namen we dan ook.
Linda is in haar eigen zoektocht een tijd later bij een astroloog geweest. Hij voorspelde haar dat ze voor haar veertigste verjaardag een kind zou krijgen. Dat was overigens een gedurfde uitspraak, maar het was blijkbaar erg duidelijk in haar horoscoop te zien. Er gingen na die sessie een aantal maanden voorbij totdat we ons realiseerden dat het die maand bijna negen maanden voor haar veertigste verjaardag was. Die maand zou ze zwanger moeten worden als de voorspelling waar zou zijn. In dezelfde week dat Linda haar tijdelijke werkcontract omgezet werd in een vast contract, in de week dat een langlopende rechtszaak met haar ex-vriend eindelijk positief was afgerond en in de negen maanden voor haar veertigste verjaardag bleek dat Linda zwanger was. Een aantal belangrijke deuren moesten eerst gesloten worden, voordat een nieuwe deur open kon gaan. Twee weken voor haar veertigste verjaardag beviel Linda van onze prachtige dochter Lisa.
Het leven zit vol verrassingen, ik was toch nog vader geworden. De voorspellingen kwamen uit. Had ik eerder in mijn leven vader geworden, was ik er eigenlijk helemaal niet klaar voor geweest. Ik was nog blind voor mijn eigen processen. Ik zat in een patroon waarbij ik steeds meer van mezelf verwijderd raakte. Had ik met één van mijn ex-vriendinnen een kind gehad, was de drempel om echt voor mezelf te kiezen en de relatie te verbreken waarschijnlijk te hoog geweest. Een kind had me in een relatie gehouden die niet goed voor me was. Dan had ik ook veel minder snel die zoektocht naar mezelf gedaan en was die dwaling van mijn kern met alle gevolgen van dien steeds verder gegaan. Mijn eerdere ongewilde kinderloosheid was eerder in mijn leven mijn grootste verdriet. Later in mijn leven bleek het echter het grootste geschenk. Alles in het leven gebeurt voor je.
